αναλλώνω

και ανελλώνω

1. διαταράσσω την τάξη, προκαλώ ακαταστασία, «τά κάνω άνω κάτω»

2. προκαλώ ταραχή και σύγχυση σε κάποιον, τόν κυνηγώ ή τόν διώχνω

3. προξενώ ενόχληση, ταράζω, ενοχλώ

4. (για δαιμόνια) βλάπτω.

[ΕΤΥΜΟΛ. < μσν. επίθ. ἄναλλος «διαφορετικός»].